Berend Strik

De Geopolitieke verhoudingen bevinden zich in een grondige herschikking. Nieuwe mogendheden komen op en gevestigde machtscentra vechten om hun plek te behouden, met grote instabiliteit en oorlogen tot gevolg. Bovendien kampt de gehele wereld met klimaat onvoorspelbaarheden. Hoe om te gaan met deze realiteiten? Ik vraag mij af wat fotografie in deze setting kan betekenen aangezien de camera en het gebruik ervan inmiddels geopolitiek is geworden. Daartoe bestudeer ik het boek van Ariella Azouley: A Political Ontology of Photography (2010) als een van de meest hedendaagse visies op de rol van de camera in conflict. Daarnaast onderzoek ik de verbanden tussen Azouley en Susan Sontag’s boek: On Photography (1973).

Sanne Kabalt

In mijn werk kan en wil ik niet kiezen tussen beeld en tekst. Woorden kunnen dingen die beelden niet kunnen, en omgekeerd. Het gevaar dat het één het ander overschaduwt ligt op de loer. In exposities worstel ik met de plaats van tekst; veel tentoongestelde tekst oogt saai en overdreven studieus, een tentoonstellingsbezoeker heeft zelden de rust om uitgebreid te lezen. In boekvorm komt tekst beter tot z’n recht, maar worden harde grenzen gesteld aan het beeldende: een grote print, een dia-projectie of ruimtelijke installatie past niet op de bladzijdes. In mijn studie ga ik me verder verdiepen in het samenkomen van beeld en tekst in een kunstwerk, o.a. door het lezen van relevante literatuur, gesprekken met kunstenaars en het testen van nieuwe presentatievormen met publiek. 

Dewi de Nijs Bik

In mijn studie wil ik mij bezighouden met het vormgeven van een experimentele poëtica die zich enerzijds actief engageert - d.w.z. die een kritische houding aanneemt ten opzichte van haar politiek-maatschappelijke onderwerpen - maar die anderzijds ook een vruchtbaar alternatief biedt voor de heersende conventies binnen de westerse, kritische praktijk. Hoe ziet een maatschappelijk-geëngageerde poëzie eruit die niet alleen van een afstand de scheuren in het systeem wil tonen, maar tegelijkertijd het repareren (of " reparatieve") hiervan vindt in diezelfde verscheurdheid?

Roos van Geffen

Tijdens deze studieperiode bij CrossYart wil ik mijn artistieke praktijk verdiepen en onderzoeken in relatie tot de fenomenologie. Dit is de leer van de ervaring, de studie van ons lichamelijke contact met de wereld. Het is een terugkerende inspiratiebron in mijn werk en een manier om in de wereld te staan.

Daartoe zal ik fenomenologie en de relatie met filosofische ontwikkelingen in de eenentwintigste eeuw bestuderen en de link van fenomenologie met kunst en performance.

foto: Gert Jan van Rooij, detail Moeder en Kind, 2021, Tweeluik bestaande uit gedigitaliseerde 16 mm kleurenfilm in loop (5:29”), 2 esdoornhouten kistjes van 41×26 cm, zeep, mirre-olie.

Victorine Pasman

Zijn we in staat voorbij ons mens georiënteerde denken te komen en om niet-menselijke perspectieven in te nemen? Deze vraag houd mij bezig in het huidige tijdperk van klimaatverandering en zeespiegelstijging. Tegenover de bedreiging van het water voor ons mensen staat ook haar mysterie, onder andere van het leven dat zij herbergt. Ik ben geïnteresseerd in wat we kunnen leren van onderwater organismen in hun habitat; bijvoorbeeld hoe spelen en communiceren ze? In mijn werk is het publiek altijd een belangrijke, interactieve deelnemer en uiteindelijk is mijn doel om via mijn bevindingen uit het onderzoek het publiek deelgenoot te maken van dit niet-menselijke (onderwater) perspectief.

beeld: Victorine Pasman, Jellyfish performance, 2023

Cindy Moorman

Onder de oppervlakte van het doorlopende onderzoek naar de dynamiek van verbondenheid in mijn werk schuilt een behoefte aan verbondenheid met Ander(en). Tijdens mijn CrossYart studie wil ik deze behoefte onderzoeken en werken aan een passend en relevant profiel van de Ander(en) binnen mijn werk op basis van de vragen: Wie wil ik uitnodigen? Waarom? Welke rol nemen Ik en de Ander(en) hierbinnen in? En hoe krijgt dit vorm? Het onderzoek manifesteert zich in denken (uitgedaagd worden te denken), lezen, verzamelen en ontmoeten. Met het idee te komen tot een (visuele of tekstuele) introductie van de personages binnen mijn werk. Eventueel gecombineerd met een (eerste) auditieronde.

foto: the Objects, 2021, a music score for 16 singers; Van Abbemuseum, Land Art Live, Garage Rotterdam, Punt WG, Museum Voorlinden

Hannah van Binsbergen

Het vertrekpunt voor mijn studieperiode was onvrede met de romanvorm. Ik wil de mogelijkheden onderzoeken van een proza dat in vorm democratisch is: dat de lezer activeert en oproept tot zelf doen. Een experimenteel proza, dat zowel in een avant-gardistische traditie staat, als (onmiddellijk) toegankelijk is voor een niet-gespecialiseerd publiek. Emoties lijken vaak het primaat te hebben als het gaat om toegankelijkheid, maar dit vernauwt het spectrum van waar je het over kan hebben in tekst. Ik wil de mogelijkheden van collectiviteit in literatuur onderzoeken. Mijn onderzoek voert me langs theoretische debatten over kunst en publiek en pogingen in het verleden om Ander Proza te schrijven. Daarnaast heeft het onderzoek een praktische dimensie: experimenten met literatuur beleven in groepsverband. 

foto: etalage boekhandel Athenaeum, Amsterdam 2022

Pieke Bergmans

Mijn werkomschrijvingen gaan vaak over het maakproces en het materiële object terwijl ik het wil hebben over actuele, maatschappelijke en culturele kwesties. Met mijn werk wil ik de wereld een spiegel voorhouden en een ervaring meegeven. Het narratief (de zachte kant) blijft vaak in verhouding op de achtergrond. En de techniek (de harde kant) op de voorgrond. De zachte kant wil ik verdiepen met inhoudelijk onderzoek en naar de voorgrond brengen. Deze periode van reflectie bij CrossYart is ook een kans om mijn motivaties helder te krijgen en uit te zoeken welke verhalen het meest urgent zijn om over te brengen met mijn werk.

beeld: Pieke Bergmans, fragmenten uit het studie procesdocument, 2024

Jonas Wijtenburg

in mijn studieperiode onderzoek ik verschillende vormen van organiseren, samenwerken, collectief artistiek eigenaarschap en nog een hele reeks van onderwerpen, gelieerd aan de basisvraag: hoe samen te werken als kunstenaar. Daar zitten een aantal waarden aan vast die de essentie vormen voor mijn kunstenaarschap.

foto: Jonas Wijtenburg, Becoming/Unbecoming/Rebecoming a position NR.2
3Dprint/bronze(lost-pla), recycled teak, metal. 2018